tgECHO TV in tijden van verveling (of quarantaine)

Voor iedereen die thuis opgesloten zit in quarantaine en zich gruwelijk verveelt. Voor iedereen die gewoon heel graag naar het theater zou willen gaan. Voor jullie, delen wij registraties van voorstellingen uit ons tgECHO archief. Dus plof jezelf neer op een fijne plek in je quarantaine bunker en geniet van Anna en Lotte & co. 

Vind je het nou super tof dat we onze registraties met je delen en zou je graag iets willen bijdragen, zodat wij theater kunnen blijven maken? Doneer dan een eenmalige gift en je maakt ons enorm blij!

Quarantaine week 9:

FIETSEN

Hier volgt een korte geschiedenis van theatergroep ECHO:

In 2001 gingen Lotte Dunselman en ik (Anna Schoen), toen nog studenten aan de Arnhemse Toneelschool op fietsvakantie. Ons doel was om Italië rond te fietsen. Eva Duijvestein wilde daar wel een weddenschapje op houden. Als het ons zou lukken kregen we een boek van haar. Zo niet dan kreeg zij 2 boeken van ons. We fietsten in 5 weken van Como naar Reggio di Calabria. Van noord naar zuid. Niet rond dus. Eva vond het indrukwekkend genoeg om het een gelijkspel te noemen. Wij gaven haar een boek en zij gaf ons allebei het boek ‘Twee oude vrouwtjes’ van Toon Tellegen. Dit boek inspireerde ons tot het maken van onze eerste gezamenlijke voorstelling: ‘Omvallen’. Samen met Sanne van Rijn maakten we deze in ons vierde jaar en na ons afstuderen adopteerde ZTHollandia/NTGent ons en toerden we met een remake door Nederland en België. Theatergroep ECHO was geboren. Toen heetten we nog tgLaLa overigens.

De fietsvakantie van 2001 (en in 2002 gingen we nog een keer van noord naar zuid, maar dan aan de andere kant van Italië) was altijd in ons hoofd blijven zitten. Tijdens die reis waren we af en toe de werkelijkheid een beetje uit het oog verloren. Zo waren we er van overtuigd dat we stiekem gevolgd werden door een cameraploeg en in Italië beroemdheden waren. Hoe zuidelijker we kwamen hoe meer we op campings onthaald werden als helden. Onze dagen bestonden (met uitzondering van de week waarin we stillagen omdat ik een kiesontsteking had) uit: ontbijten/spullen inpakken-fietsen-fietsen-fietsen tot we niet meer konden-tent opzetten/eten-slapen. Midden in de wereld en tegelijkertijd helemaal afgezonderd ervan. Iedere dag kende extreem diepe dalen (volgens mij huilden we allebei zeker één keer per dag), maar ook hoge pieken, momenten van euforie. Allebei hadden we zulke gelukzalige momenten gehad (vaak tijdens een afdaling) dat we dachten: “als het nu allemaal ophoudt dan is dat prima. Beter dan dit wordt het niet. Als ik bij de volgende bocht nou eens rechtdoor rijdt….” 

Kortom: een vakantie vol theatrale gedachten waarvan we al gauw bedachten dat we er een voorstelling over wilde maken.

In 2010 was het zo ver. We werkten we onder de vlag van De Nieuwe Oost (toen nog Generale Oost) en onder de vleugels van Dorine Cremers, destijds artistiek leider, zetten we onze eerste stap naar een professioneel, zelfstandig gezelschap: we schreven onze stichting in bij de Kamer van Koophandel. Omdat er een andere groep bleek te zijn van twee vrouwelijke generatiegenoten die zich in hetzelfde circuit begaven die zich óók LaLa noemde. Wij waren alle teletubbiegrappen toch al zat en zo werd tgECHO geboren.

Rik van den Bos was de eerste schrijver met wie we samenwerkten. Onze eerdere voorstellingen (OMVALLEN en SCHRAAPZUCHT) waren beiden tekstloos. In 2009 schreef Rik GEKELDERD voor ons, waarin we uit wilden proberen of en hoe tekst een plek in ons werk zou kunnen krijgen. Het smaakte naar meer en zo kwam het dat Rik onze eerste voorstelling gemaakt onder onze eigen officiële stichting schreef. We noemden haar: FIETSEN. Over verdwalen in je eigen leven. Een Hollandse roadmovie die luchtig begint maar meer en meer in de modder vast blijft plakken.

Heb je zelf nu (of na het kijken van FIETSEN) helemaal zin gekregen om er zelf op uit te gaan? Check deze site dan voor routes en coronatips

Over (geestelijke) gezondheid in tijden van corona:

Dit kun je doen om gezond te blijven in coronatijd,

Dit is de invloed van corona op onze mentale gezondheid

Ook uitgeput na het videobellen? Dat is helemaal niet zo gek.

Quarantaine week 8:

CLUB CATHARSIS

Tijdens het repetitieproces van Club Catharsis kwam dit filmpje langs. Zou deze gedachte ook gelden voor “een maatschappij”?  Dat tijden als deze noodzakelijk zijn voor groei? En waar groeien we dan heen? Waar hoop jij dat dit “ongemak”, deze “stress” toe leidt?

Quarantaine week 7:

TUSSENTIJD

En toen was het alweer vrijdag! Eerlijk gezegd overviel het me. Ik merk dat nu de structuur van school is weggevallen (omdat mijn zoons vakantie hebben) de dagen vaak naamloos zijn. Behalve vrijdag-nieuwe-registratie-onlinedag natuurlijk (en zaterdag LEGO-master-avonddag, maar dat terzijde)!

Deze week zetten we TUSSENTIJD online. Een voorstelling waarbij we Wikke&Marloes vrij spel gaven en het decor het startpunt van het maakproces was. De vorm bepaalde de inhoud. Welk verhaal dient zich aan als het decor het voor zeggen heeft, als het repetitieproces begint vanuit het je verhouden tot een artificiële en dominante omgeving. Jibbe Willems schreef op de vloer mee. Een waanzinnig experiment. In goede banen geleid door Roeland Hofman.

In het nu, in tijdnood, zocht ik (op zoek naar interessante context bij deze registratie) mijn heil bij Google (zoekwoorden: ’tussentijd in het nu’) en stuitte op dit fragment uit het boek ‘Brainwash: de belangrijkste vragen van nu’:

(…..) Kunst schept, als het goed is een intermezzo tussen kijken en begrijpen, tussen vervreemding en herkenning, een moment van hapering, kortom, dat ons vervolgens aan het denken zet. Het is in dit in between zoals filosofe Hannah Arendt stelde, in de stilte van de tussentijd, dat het denken niet langer reeds gevestigde meningen reproduceert, maar het nieuwe, in de zin van het nog niet gedachte, een aanvang kan nemen. Dat is pas rebirthing in de ware betekenis van het woord: je wordt opnieuw geboren, Arendts principe van nataliteit, als je vanuit de stilte een nieuwe gedachte, een nieuwe herinnering, een nieuw beeld, woord of klank krijgt aangereikt. Dit is ook het politieke momentum in de kunst, namelijk het ogenblik waarop de loop der dingen voor even onderbroken wordt en er vanuit dat intermezzo iets nieuws kan ontstaan. De Griekse filosofen hadden een woord voor deze tussentijd, kairos, de ware tijd of het juiste ogenblik, waarop er een andere koers of richting bepaald kan worden. Tijdens het interval van karos springen we niet niet langer van punt naar punt op een lineaire, chronologische geordende lijn, (…..), maar opent zich een tijd waarin het verleden, heden en toekomst met elkaar lijken te vervloeien. Het is een paradoxale ervaring van tijd, door de eeuwen heen ook wel ‘festina lente’ genoemd, het ‘haast u langzaam’, waaraan Erasmus in zijn Adagia (1608) nog een heel hoofdstuk wijdde, en dat als het juiste momentum voor verandering beschouwt. Geen tijd die van buitenaf wordt gedicteerd, zoals de kloktijd, maar tijd die van binnenuit ervaren wordt en al wat zich daar aan herinneringen, aan persoonlijke geschiedenis verscholen houdt aan het stromen brengt”.

Nieuwsgierig naar de rest van dit boek heb ik een bestelling bij mijn plaatselijke boekhandel (dus niet die van dat ronde blauwe mannetje) gedaan.

Quarantaine week 6:

DE MORAALRIDDER

Quarantaine week 5:

HOTEL INFORMATIE

Virussen zijn pakketjes erfelijk materiaal met een eiwitmantel eromheen. Het coronavirus kan tot wel een dag overleven op een aangeraakte deurklink. Hiervoor ontwikkelde Simon Boer de hygiënehaak. In Korea worden wel 15.000 mensen per dag getest. Het SARS-CoV-2 uit 2002 is ook een Coronavirus. Corona heet Corona, omdat er een krans om het virus heen zit. Corona is latijn voor krans. Het meervoud van virus is niet het Latijnse vira, maar virussen. Virussen die van dier op mens overgaan heten zoönosen. In Nederland voorkomende zoönosen zijn onder andere Q-koorts, salmonellose, SARS, vogelgriep en Corona. Nederland heeft na China de hoogste vee dichtheid ter wereld. Op 21 maart werd op een Duits kalkoenbedrijf met 10.000 moederdieren H5N8 vogelgriep vastgesteld. President Trump zei dat het virus in april wel uitgewoed zal zijn. 32% van de Amerikanen durft geen Coronabier meer te drinken.

Heb jij ook last van een informatie-infarct? Neem dan je toevlucht tot Hotel Informatie, (in drie delen) daar bevind je je gegarandeerd onder gelijkgestemden. Hongerig naar meer? Lees dan ook de voorstellingstekst.

Hongerig naar meer? Lees dan ook de voorstellingstekst.  Heb je tips nodig om met de informatie-overload om te gaan? Laat je dan adviseren door eeuwenoude filosofen, want die weten altijd raad.

Heb je teveel gehad en wil je weten hoe daar dan weer mee om moet gaan? Lees dan vooral even dit artikel over ‘infodemie’ (het teveel aan informatie).

Quarantaine week 4:

BOTTEN

Quarantaine week 3:

BURGERLIJKE SCHEMERING

Hoe vergaat het jullie in quarantaine?

De personages in Burgerlijke Schemering leven al zo lang afgezonderd van de maatschappij dat hun ideeën over hoe je samen moet leven, ethiek en moraliteit op z’n minst merkwaardig te noemen zijn. Dit wordt pijnlijk duidelijk als een derde persoon hun territorium betreedt… Een voorstelling uit 2016 mét wc-papier.

Voor wie graag leest, lees dan zeker even de tekst van Jibbe Willems. Ook interessant, op brainwash dit artikel over hoe we juist in afzondering op elkaar en het morele besef van de ander aangewezen zijn. Wil je meer weten over de voorstelling en de geweldige mensen die deze tot stand heeft gebracht? kijk dan hier.

Quarantaine week 2:

EINDLAND 

Hoe komen we als beschaving uit deze pandemie? Zullen onze waarden veranderd zijn? Blijft WC-papier het nieuwe goud? Eten we nog steeds dieren?
In EINDLAND bevinden we ons eveneens na een apocalyps. We zien twee wezens die het afvoerputje van de wereld schoonmaken en daarbij stuiten op de resten van een beschaving die zij nooit gekend hebben. Wat is de waarde van een stoplicht een schilderij of een spiegel? En wat is woede, liefde en dood eigenlijk?

Een doordeweekse nacht,
half bewolkt, half helder,
de sterren stipten schuw
het donker aan, de maan
in haar laatste kwartier
nam een foetushouding aan.
De wind hield zich koest,
had zijn onrust afgeschud
en wachtte in traag sluimer,
zoals alles wat het licht mint,
de zon

(Jibbe Willems)(Voor de hele tekst van EINDLAND klik hier)

Deze post-apocalyptische fabel speelden we in 2011 tijdens Over het IJ festival in Amsterdam.
Voor de credits klik hier.  

Lees hier een ándere visie op het post-Coronapandemie-tijdperk.
Li Edelkoort: “Coronavirus offers a blank page for a new beginning”.

Quarantaine week 1:

STEL JE BENT EEN KOE

Een voorstelling die we in 2014 op OEROL speelden. Het is een theatrale bespiegeling over de mens en de dierenindustrie.
Om in de toekomst corona-achtige pandemieën te voorkomen, zullen we onze relatie met dieren grondig moeten herzien. Als je daar meer over wilt lezen, lees dan zeker dit interessante artikel!

Tja.. de registratie is van niet al te beste kwaliteit helaas. Maar vanwege de inhoud wilden wij hem jullie toch niet onthouden en ach… als Netflix de beeldkwaliteit verlaagt, dan kunnen wij dat ook.

Lees vooral ook even de tekst van Stel je bent een koe van Magne van den Berg. Maar ook heerlijke recepten met cavia, hond en kat. En nog een hele verzameling andere teksten die de voorstelling nooit gehaald hebben. Overige info en credits van de helden die hebben meegewerkt aan deze voorstelling vindt je hier.